97 نویس

ساخت وبلاگ
باورم نمیشه این همه وقته اینجا ننوشتم .

به این نتیجه رسیدم وبلاگ آپدیت نگه داشتن کار آدمای بی دغدغه اس .

زندگی 26 سالگی حدود یک ماهه شروع شده و هیچ خبر خاصی نیست. 

خوشبختی خیلی بی سر صدا میاد تو زندگی آدم، تو تایمی هم که هست انقدر ساکته که تو اصلا نمیبینیش. 

حس های خوب همشون همینطورن . انگار زود میرن تو لیست بدیهیات زندگی . 

بیشتر توضیح میدم براتون : 

برای ما عادیه که وقتی راه میریم تو خیابون زمن نلرزه  .حتی همین راه رفتن برامون عادیه . 

عادت کردیم هر وقت زنگ میزنیم خونمون مامانمون حتما تلفن برداره . 

چه میدونم عادت داریم سرمون درد نکنه ، تصادف نکنیم و ......... 

ولی زندگی دقیقا بر عکس ایناس 

باید همش بیفته و اساس زندگی مقابله با این چیزاس. 

آدمیزاد باید مرور کنه هر روز داشته هاش و غنیمت بدونه لحظات بدون رنج رو !

من حدودا سه ماهه جای یه فاکتور خیلی مهم تو رابطم رو کمی خالی میبینم و متوجه شدم که سه سال انقدر

این فقره فول بوده من اصلا به اینکه ممکنه نباشه فکر هم نمیکردم حتی ! 

شکرگزاری فارغ از اون مفهوم و جنبه ی مذهبیش یه اصله ضروری و پرکاربرده تو زندگی روزمره ی سالم . 

باید شکرگزاری کرد تا ارزش داشته ها تکرار بشن . 

این از این بحث . 

 

مساله ی دیگه ای که این روزا خیلی بهش فکر میکنم اینه که بالاخره آدم باید با کسی حرف بزنه یا نه. 

من فکر میکنم بهترین کسایی که میشه تو زندگی باهاشون راحت حرف زد شریک زندگی و مشاوره اس. 

من شخصا فقط با حرف زدنه با این دو نفر که بعدش اصلا پشیمون نمیشم. 

توصیمم به شما اینه که اصلا نزدیک هیچ کس دیگه ای نشید برای حرف زدن . 

چون همه از منظر خودشون و مشکلات و بدبینیاشون نظر میدن و این خودش میشه شروع یه بیراهه ی بزرگ!!

این هم از این بحث! 

جوون تر که بودم فکرم که درگیر بود یادم میرفت نفس بکشم 

الان یادم میره پلک بزنم 

همین . 

مادر بودن از همون اولش استرس داره ! 

 

 

 

 

تجربه...
ما را در سایت تجربه دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : manoomadam بازدید : 137 تاريخ : پنجشنبه 10 آبان 1397 ساعت: 23:57